Marnik D'Hoore

Wat op mijn pad komt en ik wil delen

Kort over mezelf

Ik beschouw mezelf als een ondernemer. En dat doe ik liefst in de digitale sector. Waarom? Sinds 1998 vind ik het een enorm boeiende wereld. 
In mijn vorige carriere heb ik een digital marketing agency opgericht die in 2011 fusioneerde met Netlash en nu het huidige digital agency Wijs is. Na mijn aandelen te hebben verkocht aan de Cronos groep, ben ik sinds 2012 bezig met BLOOVI.


Verder ben ik gehuwd met Veerle Van Overloop, heb ik een stiefzoon Jens Calle en een schat van een zoontje Jull Enrique D’hoore.

Kort over deze site

De zaken die in mijn leven op mijn pad komen, te delen. Dat is het doel. Vrij open. Niet elk detail natuurlijk. Simpelweg de zaken waarvan ik denk dat die interessant of gewoon leuk zijn om te delen. Dat kunnen zowel persoonlijke dingen zijn of omtrent de projecten en bedrijven waar ik actief in ben. Hoe ik erover denk, hoe ik het aanpak, …Niet alles deel ik via deze site. Sommige zaken communiceer ik kort via Twitter / @marnikdhoore,  Facebook of Linkedin.
 Je kan me daar volgen of vriend(innetje) worden.


Hieronder vind je een tijdslijn, Klik telkens naar rechts.

  • 1972

    Geboren op 19 maart 1972

    In Brugge. Schone stad trouwens. En als horoscoop een vis. Zo voel ik me ook. Als een vis die door het leven zwemt. 

    De volgende klik op de pijl hiernaast gaat direct naar het jaar 1986. Waarom? Ik zou m'n hele leven kunnen vertellen maar dat ga ik nu (nog) niet doen. En vanaf het jaar 1986 kan ik je wel iets vertellen over m'n leven. Klik op de pijl hier rechts.

  • 1986 - 1990

    Het Middelbaar Onderwijs en mijn jeugdperiode

    “Ik koos voor de Land- en Tuinbouwschool te Oedelem. Die keuze maakte ik vooral voor vanwege het kunnen werken tussen het groen, bloemen en planten”. Nietwaar hoor, ik koos die richting omdat al mijn vrienden op deze school zaten en omdat ik op dat moment van m'n leven vooral bezig was met veel plezier maken en niet met mijn toekomst. Alhoewel ik professioneel nooit iets heb gedaan met deze agrarische richting vond ik dat toen perfect bij mij passen.
    Het was ook de periode waar ik als jonge gast begon uit te gaan. Kennismaakte met pintjes drinken, met meisjes, met laat thuiskomen op zaterdagavond (lees : zondagmorgen). De periode waar ik mijn eerste brommertje, een Camino, had en waar we met de vrienden 'op reis' gingen naar Center Parcs en Rock Werchter (toen nog in Torhout). Dat en nog zoveel meer. Zoveel kattekwaad dat we uitgestoken hebben. Maar gelukkig geen erge dingen. Gewoon, jonge gasten zijn en die opgroeien. Laatst zei iemand mij nog dat ik toen 'den durver' en 'den plager' was. Ik vond dat het mooiste compliment sinds jaren.

    Wow, wat een tijd. Ik zou er zo naartoe willen terugkeren.” 

  • 1990 - 1991

    Een periode waar ik een aantal nieuwe stappen zette in mijn leven.

    Coloma Instituut te Mechelen

    “Het commerciële heeft altijd in mij gezeten. Daarom dat één jaar de richting 'Vertegenwoordiging & Verkoop' mij enorm aansprak. Ik heb vóór mijn internetactiviteiten eerst ervaring in sales opgedaan door eindereeks producten aan te kopen en die terug te verkopen met een kleine winst. Nadien, toen ik 1998 met internet begon, is het vooral de marketingkant van het online gebeuren die mij enorm aanspraak. Deze opleiding heeft voor beiden een goede basis gelegd. www.colomaplus.be

    Zang & dance groep ‘GLAD IJS’.

    Ik heb met deze periode uit mijn leven lang een soort haat-liefde verhouding gehad. Op een verkiezing van het jeugdmagazine Joepi, waar ik aan meedeed, stapte ik op een muziekproducer af omdat ik hoorde dat hij een 'boysband' wou oprichten. Hij zag dat meteen zitten met mij. Dat was vlaamstalige dansmuziek onder management van Adriaan Van Landschoot. We hebben toen tal van optredens in 10-om-te-zien (VTM) gedaan. We brachten 4 singles uit. De hoogste notering in de Vlaamse TOP 10 was n° 4. En in het weekend gingen we 3 à 5 keer gaan optreden in Belgische en soms Nederlandse discotheken. Toen ik naar het leger moest heb ik beslist om er nadien niet meer mee verder te gaan. Het was niks meer voor mij. Ik was enerzijds heel trots op deze periode en tegelijk schaamde ik mij ook dikwijls. Nu ben ik er alleen nog trots op.

  • 1992 - 1993

    Legerdienst bij de Marine te Zeebrugge.

    Na een tussenstop met een salesfunctie bij een Gentse decoratiewinkel (mijn eerste échte job) heb ik mijn -toen nog verplichte- legerdienst vervuld.

    Offcieel was mijn functie, radarist op het schip/mijnenveger ‘De Lobelia’ te Zeebrugge. Officieus was de filosofie “Hoe kan ik door zoweinig mogelijk te doen, dan toch een zo leuk mogelijke legertijd meemaken in dit verplicht jaar?"
    In het begin vond ik het een verloren jaar, maar het was toch een mooie tijd. Vooral de buitenlandse trips naar Denemarken, Nederland en Ierland.
    Op een gegeven moment vond ik tijdens een radar-oefening een bepaald ‘verdachte stip’ op mijn radar. We beslisten te gaan kijken met de mini-duikboot, ... bleek het een echte bom te zijn uit de tweede wereldoorlog die op 30 meter diepte lag in de Noordzee. De ontsteking was kapot maar de springstof was nog aanwezig. Na wat heen en weer communiceren tussen de militaire instanties van België en Denemarken werd er besloten om de bom tot ontploffing te brengen.
    Het was werkelijk windstil, vlakke zee, avondzon en rondom ons volledig rimpelloos water, ... zo rustig dat het een gevoel gaf dat wij met onze boot, de enigen op de wereld waren. En dan, ... de aftelling, ... 10, 9, 8, ... 2,1 .. en BOEM, de bom ontplofte en het water en wat vissen spatten ruim 30-40 meter de lucht in. Werkelijk een memorabel moment.Jammer dat ik er geen foto van heb.

  • 1994 - 1995

    London en Parijs gedurende 10 maand.

    Er was een periode in mijn leven waar ik als jonge gast de behoefte had om ’s meer te zien dat louter België. Een stukje van de wereld zien. De enige spijt die ik achteraf heb gehad is dat ik niet nog verder en voor nog langer ben weggetrokken.

    Wat was de aanzet? Ik was 22 jr. en had net een groot event georganiseerd. Dat event viel tegen en ik was al mijn geld verloren. Nu, het event was bedoeld om groot te zijn maar in werkelijkheid zijn er 17 man afgekomen. Ik zat echt diep in de put. Toen besloot ik om voor tien maand naar het buitenland te gaan. Ik had niks te verliezen en wou mijn talen leren en tegelijk nieuwe horizonten verkennen. London was de eerste stap. Ik pakte twee valiezen en met letterlikj mijn laatste geld kocht een oneway vliegticket en wist totaal niet wat ik ging doen, waar ik ging wonen, bij wie ik terecht moest en hoe ik dit avontuur ging overleven. Maar één ding wist ik wel, ... waar een wil is, is een weg.

    Binnen de week had ik een betaalbaar gemeubelde flat gevonden in Acton Town in London en had ik een job bij ‘Pret-a-manger’, ... een soort eat-in/take-away gezondheids sandwicherie. Een uniek concept waarvan er toen ongeveer 30 shops waren in London.

    Ik kon bijna geen letter Engels en kocht een boek die ik gegarandeerd wou lezen. ‘See you at the top’, was een soort ‘how-to-improve-the-quality-of-your-life-boek van de Amerikaanse auteur Zig Ziglar. Ik heb het boek nog steeds en op de eerste pagina’s staan werkelijk tientallen woorden omcirkeld waarvan ik de vertaling had opgezocht. Meer naar het einde staan slechts drie, vier woorden per pagina omcirkeld. Mijn Engels was na vijf maand een pak beter.

    Dan volgde Parijs. Hier was het avontuurlijk karakter iets minder daar mijn nicht en haar vriendin er studeerden. Alhoewel, ik wist ook hier niet waar ik ging wonen of werken. Ik vond algauw een job in een Grieks restaurantje en had nog nooit in de horeca gewerkt.Met wat blufwerk werd ik aangenomen. 

    London vond ik nogal grauw maar Parijs daarentegen was voor mij een heel aangename stad waar ik ook cultuur begon te appreciëren. Vijf maand en een pak ervaringen later, besliste ik om terug naar huis in Belgë te gaan.

  • 1995 - 1996

    Terug naar London

    Voor een tweede keer besloot ik om naar London te gaan. Ik had een kans aangeboden gekregen van een Nederlandse firma om er ginder als sales executive aan de slag te gaan. Ik heb er verschillende sessies gegeven en voor publiek gesproken voor Londonse bedrijfsmensen. Ik woonde er toen in Kingston, een zeer prachtige en groene omgeving, gelegen langs de Thames. Werkelijk prachtig. M'n flat was niet ver van de (toenmalige) woonplaats waar Mick Jagger woonde.

    Ik ben daar toen 10 maand gebleven. 

  • 1996 - 1998

    Ik moest overleven terwijl ik mijn toekomst uitstippelde

    Toen ik terug van London naar België kwam, besloot ik om geen buitenlandse ervaringen meer te doen. Ik wou iets opstarten in België. Een kleine onderneming. Mijn eerste idee was een soort mini-copie van Pret-a-manger en heb dit dan toch maar laten varen. Ik kwam in een periode van zoeken terecht. Wat wou ik doen? Wat had er potentieel? Welke kwaliteiten had ik? Wat was financieel te trekken voor ne jonge gast zonder geld? 1001 vragen die naar boven kwamen en waar ik even wat tijd voor nodig had.

    Tal van jobs

    
Ik heb toen verschillende jobs uitgeoefd. Vooral als verkoper en dikwijls kortlopende, tijdelijke trajecten. Ik was ook 1,5 jaar zelfstandig koerier.

    Op een gegeven moment zei mijn kameraad, Mario Van Vooren, “Waarom doe je geen koerierdienst”. Eerst dacht ik "wie wil dit nu doen". Maar toen ik erover begon na te denken bood het verschillende perspectieven. Ik kon per direct een aantal dromen waarmaken. 1/ Ik kon zelfstandig worden. 2/ Ik kon maandelijks factureren en had daardoor een vast inkomen en dat inkomen was nog niet slecht ook. Ik bracht toen pakjes rond met m’n koerierwagentje in de hele Benelux, Duitsland en Frankrijk. Ik kan hier nog verschillende anecdotes rond vertellen, maar dat is voor als we elkaar ooit ontmoeten. En 3/ In die periode als zelfstandige koerier kon ik mijn langere termijn toekomst uitwerken.

  • 1998 - 1999

    Start van m’n eerste internetbedrijf Centralwide

    Het was de periode dat het internet begon op te komen in de wereld. Ook de periode dat het internet commerciëler werd. Tal van freelancers en bedrijfjes schoten als paddestoelen uit de grond en boden internetdiensten aan. Op een gegeven moment werd ik uitgenodigd naar een sessie van een internetbedrijf. Ze zochten zelfstandige verkopers. Ik zag het licht. Dit wordt mijn toekomst dacht ik. Alleen, ik ben nooit voor hen gestart. Ik besloot om direct voor mezelf te beginnen. En ik richtte mijn eerste bedrijfsnaam op, CentralWide. De gedachtengang was "je bent centraal (lokaal) actief maar toch wereldwijd vindbaar via onze sites."

    
Deze beginperiode was voor mij de eerste ontdekking van de ontelbare mogelijkheden van het internet en zijn grote toekomst.”  Ik investeerde daarom in een laptop en kon er toen nog totaal niet mee werken, zelfs geen brief opmaken in Word. Ik kon de computer opstarten en dit was werkelijk alles. Maar ik wist dat ik het product ‘Internet’  kon verkopen. Ik geloofde er rotsvast in. Ik contacteerde toen freelancers die voor mij alle opdrachten uitwerkten. En op de laptop werken leerde ik al doendeweg.  Goh, wat een pionierstijd.”
    En na iets meer dan een half jaar kon ik mijn koerierdiensten vaarwel zeggen om mij 100% te focussen op mijn nieuwe cariere.

    

Digipoint

    Ik was reeds aan het pionieren met SEO en Digipoint zocht toen reeds een extern iemand om hen hierin te begeleiden voor hun klanten. Alhoewel het voor mij ook nog volop pionieren was ging ik graag in op dit aanbod. In deze periode heb ik veel bijgeleerd en wat het betekent om voor grotere klanten te werken.

  • 1999-2000

    Tussen alle internetactiviteiten door organiseerde ik met twee vrienden een aantal events en trips voor jongeren. Wij hebben tweemaal een trip naar ‘The Loveparade’ in Berlijn georganiseerd. Een techno Event waar toen méér dan één miljoen jongeren samen kwamen voor een openlucht-techno-party. We vervoerden vanuit Vlaanderen méér dan 1200 jongeren naar Berlijn. Dat waren méér dan 22 tjokvolle bussen. Vijf maand voorbereidend werk voor één weekend. Daar ik toen al met internet bezig was, maakten we een minisite. Bijna iedereen schreef via de site. Ik was toen al bezig met conversie optimalsatie.
    In dat jaar organiseerde we nog een aantal parties in discotheken en op een boot.
    Ik heb een tijdje getwijfeld of ik in de event-branche of in de internet-branche wou verder doen. Het is dan toch het internet geworden.

    Hiervoor hadden we de bvba ‘Amazing x-perience’ opgericht. De naam linkt naar de events die we toen organiseerden.Later werd dit de bvba voor bSeen.

  • 2000

    De start van bSeen

    Na te zijn gestopt bij Digipoint had ik beslist om fulltime voor mezelf te gaan werken. Ik heb de aandelen van de bvba Amazing -X Perience overgekocht van mijn twee andere vennoten en registreerde de domeinnamen bSeen.be en beSeen.be . bSeen is van bij de start actief geweest in zoekmachinemarketing.

    In het begin was het opstarten van bSeen een nieuwe stap om op professionele basis een bedrijf te uit te bouwen. Deze beginjaren was de grootste leerschool van mijn leven. Ik leerde een bedrijf leiden, ...te laten groeien, ...met personeel omgaan, ..., hoe aan marketing doen, ...met eigen klanten omgaan, ...met financien in een bedrijfsstructuur omgaan, ...ik leerde vele technische zaken, …en nog veel meer. Op vandaag is bSeen (ondertussen Wijs) een deel van mijn levenswerk en geeft het me enorm veel voldoening alles zelf te hebben gedaan. Natuurlijk mede dank zij alle medewerkers en het voltallige toenmalige bSeen-team.

     

    De komende 10 jaar heb ik me meer dan 100% gefocust op de uitbouw van bSeen.

    Andere projecten


    Bovenop de activiteiten van bSeen zijn er een aantal andere/nieuwe beroepsactiviteiten waar ik mijn tijd in wil investeren. Zoals mijn online shop www.cowparade.be (ondertussen verkocht) en www.belgianart.be . Die laatste is nog steeds in mijn bezit maar ligt stil.

  • 2010

    Getrouwd met Veerle

    Naar zes jaar samen te zijn hebben we besloten om in het huwelijk te treden. Op deze minisite kan je de uitnodiging en foto's zien.

  • 2011

    Start Bloovi

    Eigenlijk is Bloovi live gegaan op 28 december 2010. Die drie dagen waren een leuke start, maar de groei en evolutie vond in 2011 plaats. Er is veel veranderd dit jaar voor Bloovi. Gestart als een jobsite en uitgegroeid tot een contentsite voor de internetsector waarmee we dagdagelijks communiceren.

    Geboorte Jull Enrique

     

    18 februari 2011. De geboorte van ons zoontje Jull Enrique D'Hoore. Net voor m'n 40e nog een kind op de wereld zetten. Wie had dat gedacht. Ik ben oprecht trots. Laat het leven met hem maar op mij afkomen.

    Fusie tussen Netlash & bSeen

    Na een aantal jaren te hebben samengewerkt met webbouwer Netlash, gingen Bart De Waele en ik in september 2010 gaan lunchen met een partner om gezamelijke samenwerkingen te bespreken. Nadat de partner weg was en Bart en ik nog wat aan het bijpraten waren, kwam al heel snel het idee “zouden we niet fusioneren” naar boven. Binnen de minuut hadden we allebei de oprechte intentie om deze stap te zetten. We zouden trouwen dus. Nu, we waren al een tijdje verliefd op elkaar (als bedrijf). De fusie was een logische stap. Daarna kwam een periode waarbij we alle zaken naast elkaar te hebben gelegd, de aanpak en toekomst van onze fusie te bespreken, ...enz. We zijn dan officieel gefusioneerd op 02 maart 2011. Lees hier het verhaal, 1 jaar na de fusie. Een gesprek met Bart De Waele.

    Beslissing om operationele functie te stoppen bij Netlash-bSeen

    Toen er evenwicht werd gecreëerd in de fusie heb ik besloten om m'n dagdagelijkse rol die ik vervul bij Netlash-bSeen, stop te zetten. Goed zot zouden velen zeggen. Je hebt de grote stap, de fusie, gerealiseerd, je bent klaar om het fusiebedrijf naar een hoger niveau te brengen, de vier aandeelhouders komen goed overeen en hebben dezelfde visie, ... waarom in godsnaam dan toch stoppen? Wel, ik kwam op een punt in mijn leven waar ik voelde dat mijn toekomst ergens anders lag. Eigenlijk, was ik hier onbewust al een hele tijd mee bezig. Nog toen ik CEO was bij bSeen. Ik voelde namelijk dat mijn operationele rol te fel naar een rol als manager was geëvolueerd. Wat logisch was. Een groeibedrijf heeft nu éénmaal managers nodig die de dagdagelijkse leiding en sturing op zich nemen. Echter, dat was minder en minder mijn ding. Op zich deed ik het graag. Maar ik voelde mij geen ondernemer meer. En de drang naar het loutere ondernemerschap was te heftig. Ik had teveel ideeën waarmee ik iets wilde doen. Kon dat dan niet binnen Netlash-bSeen? Ja en neen. Als ik het serieus en full-time wou aanpakken moest ik keuzes maken. En dat was het meeste faire tegenover mijn collega aandeelhouders, onze medewerkers en mezelf. Ik besloot om per 01 januari 2012 me operationeel terug te trekken en gewoon aandeelhouder te blijven. En dat was een goede keuze. Lees hier het volledige persbericht

  • 2012

    Uitbouw van Bloovi

    We hebben veel plannen met Bloovi. Het doel is om er dé referentiesite voor de internetsector van te maken. Artikels, persartikels, vacatures, samenwerkingen met partners, events, ...enz. De site hebben we wel 3 keer aangepast. En eind dit jaar komt er een volledige nieuwe huisstijl met nieuwe site. De volgende stap is om van Bloovi een  merk te bouwen. Een échte brand.

    Oprichten meerdere bedrijven.

    Ik heb goesting. Veel goesting. Goesting om meerdere bedrijven op te richten. Een aantal daarvan vallen onder de Bloovi vlag. Andere zaken in het ondernemen kunnen losse projecten zijn, participatie in andere bedrijven, ...enz. Bekijk hier m'n verschillende projecten en bedrijven.

Iedereen heeft zijn groeipad. Ik ook.

Van jongsafaan wou ik al ondernemen. Zelfstandige worden noemde ik dat toen. Zelfstandig zijn is een statuut. Ook een attitude. Geen beroep op zich. En als zelfstandige heb je geen garantie voor succesvol ondernemerschap. Al sinds mijn 20e , toen ik uit het leger kwam, was ik bezig met ondernemen. Alhoewel ik er niet veel van heb gebakken toen in die beginperiode, Door continu te zoeken en te proberen ben ik geraakt waar ik vandaag sta. En ik ben nog niet tevreden. Die ontevredenheid drijft mij voor een stuk. Ondernemen is een reis, geen doel op zich. Een levensreis. 

Mijn filosofie over ondernemerschap

Als ik onderneem in iets moet het aan 3 voorwaarden voldoen. 1/ Doe ik het graag. 2/ Is het levensvatbaar om er geld mee te verdienen en er een bedrijf van te maken. Liefst een bedrijf met groeipotentieel en schaalbaarheid. 3/ Ben ik er goed in of kan ik het samen met iemand doen die er goed in is. En altijd vanuit het idee “it’s not about idea’s, its about exucution”. “Je moet het gewoon doen” zou onze Zuiderbuur Emiel Ratelband zeggen. Want je kan zoveel ideeën hebben als je wilt. Als je niet die eerste stap zet om er iets mee te doen dan blijft dit idee een droom. En vroeg of laat zie je iemand anders iets doen met jouw idee. Al meegemaakt? Ik wel.
Hoe pak je het aan? Ik geloof niet in een vaste aanpak die voor iedereen werkt. Wat voor de één perfect werkt, lukt niet bij de ander. En ik geloof heel sterk in de Lean Startup Methode. Ik paste dit onbewust al toe zonder te beseffen dat het bestond in een model. En om mijn ideeën goed voor te bereiden, pas ik graag het Business Model Generation stappenplan toe.

Zelf ben ik heel graag bezig met het ontwikkelen van nieuwe ideeën, die ideeën verder vorm geven om dan in een volgende stap op groei te focussen. Daarom dat ik iemand operationeel naast mij nodig  heb die structuur geeft aan de dagelijkse uitvoering van het geheel. Ik heb variatie nodig in mijn leven en kan mij moeilijk focussen op éénzelfde ding voor een langere periode. En zo is elke ondernemer anders en uniek.